تفاوت ارز مجازی و دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال اصطلاحی است که برای توصیف تمام پول های الکترونیکی استفاده می شود که هم ارز مجازی و هم ارز دیجیتال را شامل می شود. می تواند تنظیم شده یا غیرقابل تنظیم باشد. فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی موجود است و بر خلاف اسکناس دلار یا سکه، نامشهود است. ارزهای دیجیتال، که فقط با استفاده از کیف پول های الکترونیکی یا شبکه های متصل مشخص شده قابل مالکیت و خرج هستند، معمولاً پول دیجیتال یا پول نقد سایبری نامیده می شوند. در ادامه این نوشته می خواهیم به بررسی این سوال بپردازیم که تفاوت ارز مجازی و دیجیتال چیست؟

ارز مجازی چیست؟

ارزهای مجازی نوعی ارز دیجیتال هستند که معمولاً توسط سازندگان آن کنترل می شود و در بین اعضای یک جامعه مجازی خاص مورد استفاده و پذیرش قرار می گیرد. اینجاست که کمی گیج کننده می شود: همه ارزهای مجازی دیجیتال هستند (آنها فقط به صورت آنلاین وجود دارند)، اما همه ارزهای دیجیتال مجازی نیستند، زیرا خارج از یک محیط مجازی خاص وجود دارند.

اساساً، ارز مجازی نمایشی از ارزش پولی است که توسط ناشران خصوصی برای تراکنش پرداخت‌های همتا به همتا صادر، مدیریت و کنترل می‌شود. آنها گاهی اوقات به صورت توکن نشان داده می شوند و ممکن است بدون پول قانونی مانند سکه یا اسکناس تنظیم نشده باشند. برخلاف ارز فیات، ارز مجازی توسط بانک صادر نمی شود. این فقدان مقررات به این معنی است که ارزهای مجازی در معرض نوسانات قیمت هستند. ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم به عنوان ارزهای مجازی در نظر گرفته می شوند.

تفاوت ارز مجازی و دیجیتال –  ارز دیجیتال چیست؟

کریپتو در ارز رمزنگاری به این واقعیت اشاره دارد که بسیاری از الگوریتم‌های رمزگذاری و تکنیک‌های رمزنگاری برای تضمین امنیت در سراسر شبکه استفاده می‌شوند. این سطح از امنیت همچنین جعل ارزهای دیجیتال را سخت می کند. بسیاری از ارزهای دیجیتال به عنوان سیستم‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک مرکزی یا شرکت کارت اعتباری عمل می‌کنند. در این مثال، انتقال همتا به همتا از طریق استفاده از کلیدهای خصوصی و عمومی تسهیل می شود.

بیت کوین بدون شک شناخته شده ترین – و پرکاربردترین – ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است. اگرچه بیت کوین محبوب ترین است، اما تنها ارز دیجیتال نیست. گزینه های جایگزین یا آلت کوین های زیادی مانند لایت کوین و مونرو وجود دارد. برخی از این ارزها از بیت کوین تقلید می کنند، در حالی که برخی دیگر فورک ها یا صرفاً رمزارزهای جدیدی هستند که از ارزهای دیجیتال موجود جدا شده یا به دست آمده اند. برخلاف پول نقد که کاملاً ناشناس است، تراکنش‌های انجام‌شده با ارزهای دیجیتال می‌توانند در مورد بیت‌کوین بدون اطلاع اولیه از هویت شرکت‌کنندگان در بلاک چین ردیابی شوند. رمزارزها ارزهای دیجیتالی هستند زیرا به صورت آنلاین وجود دارند، اما همچنین ارزهای مجازی هستند که با الگوریتم های رمزنگاری ایجاد شده اند.

تفاوت ارز مجازی و دیجیتال چیست؟

اگرچه ارزهای دیجیتال، مجازی و رمزنگاری شده با هم شبیه هم هستند و عملکرد مشابهی دارند، در واقع متفاوت هستند. در زیر نکات اصلی تفاوت بین سه نوع ارز ذکر شده است:

• تمام ارزهای مجازی و ارزهای دیجیتال ارز دیجیتال هستند. اما همه ارزهای دیجیتال به این دو دسته تعلق ندارند. به عنوان مثال، CBDC ها ارزهای مجازی یا ارزهای دیجیتال نیستند.
• ارزهای دیجیتال می توانند تحت نظارت یا غیرقانونی باشند. یکی از نمونه های ارز دیجیتال تنظیم شده CBDC است. نمونه‌هایی از ارزهای دیجیتال غیرقانونی بیت کوین و اتریوم هستند. اکثریت قریب به اتفاق ارزهای مجازی غیرقانونی هستند، در حالی که ارزهای دیجیتال در هیچ حوزه قضایی تحت نظارت نیستند.
• همه ارزهای دیجیتال از نظر رمزنگاری ایمن نیستند. رمزارزها همیشه از رمزنگاری برای ایمن سازی شبکه های خود استفاده می کنند، در حالی که ارزهای مجازی ممکن است از رمزنگاری برای ایمن سازی شبکه های خود استفاده کنند یا نکنند.

سخن آخر

در این نوشته از سایت آکادمی یزدانی ما به بررسی تفاوت ارز مجازی و دیجیتال پرداختیم. ارزهای مجازی نمایش دیجیتالی ارزشی هستند که فقط به شکل الکترونیکی می توانند وجود داشته باشند. تراکنش های آنها در شبکه های آنلاین یا اینترنت انجام می شود. نمونه هایی از ارزهای مجازی شامل توکن ها و ارزهای رمزنگاری شده است. ارزهای مجازی شکل جدیدی از ارز هستند و به همین دلیل عمدتاً نظارتی ندارند. اما این وضعیت در حال تغییر است و تعداد فزاینده ای از سازمان های دولتی و کشورها در حال بررسی پیامدهای معرفی ارزهای مجازی در اقتصاد خود هستند.